Obrotowy enkoder inkrementalny to urządzenie do pomiaru zmian położenia kątowego. Jego działanie polega na przetworzeniu ruchu obrotowego wału enkodera na sygnał elektryczny w postaci impulsów prostokątnych na wyjściach opisywanych najczęściej jako kanał A i kanał B. Pomiar kąta dokonywany jest poprzez rejestrację impulsów dostarczanych przez enkoder. Ich ilość określa mechaniczne przemieszczenie elementu ruchomego. Pomiar realizowany jest przyrostowo (inkrementalnie), co oznacza, że dla prawidłowego przebiegu pomiaru konieczna jest ciągła rejestracji zmian sygnału w kanałach A i B. Ze względu na stosowane metody pomiaru, w przemyśle spotkać można enkodery optyczne oraz magnetyczne. Główne parametry obrotowych enkoderów inkrementalnych to: rozdzielczość, napięcie zasilania, standard sygnału wyjściowego, średnica wałka lub otworu, częstotliwość wyjść, temperatura pracy, stopień ochrony.
Dostępne są wersje z wałem o średnicach: 4-15mm oraz z otworem: 6-44mm. Gdy wymagana średnica jest większa niż 44mm, stosowane są enkodery bezłożyskowe z pierścieniami magnetycznymi o średnicach: 50 – 250mm:
Dla przemysłu spożywczego polecane są enkodery ze stali nierdzewnej o stopniu ochrony IP67.
